วัฒนธรรมท้องถิ่น

- ชาวจีนมักทักทายกันโดยการจับมือ และกล่าวคำสวัสดีว่า “หนี ห่าว” การเรียกชื่อ ให้เรียกนามสกุล (แซ่) ก่อน แล้วตามด้วยคำว่า “เซียน เซิง” สำหรับผู้ชาย ถ้าทราบตำแหน่งก็อาจเรียกนามสกุล + ตำแหน่ง จะเป็นการเหมาะสมที่สุด สำหรับผู้หญิงที่อายุน้อย เช่น พนักงานเสริฟ หรือพนักงานโรงแรม อาจเรียก “ฝู อู้ เยวียน” หรือ “เหมย นวี่” ควรเลี่ยงไม่ใช้คำว่า “ถง จื้อ” ซึ่งแปลว่า “สหาย” ซึ่งล้าสมัย และคำว่า “เสียว เจี่ย” ซึ่งปัจจุบันมีความหมายแฝงเชิงลบ

- การพูดคุยนับญาติกับจีน โดยระบุว่าสมัยโบราณ เช่น เผ่าไทยเคยอยู่ทางตอนใต้ของจีน และถูกรุกรานจนถอยร่น ลงมาอยู่ในแหลมสุวรรณภูมิในปัจจุบัน อาจสร้างความสับสน และไม่สร้างความรู้สึกร่วมกับคู่สนทนา

- การแต่งกายเมื่อไปชมสถานที่โบราณ หรือมีความสำคัญทางศาสนา เช่น วัด ควรสำรวม เช่นเดียวกับในประเทศไทย ควรระมัดระวังข้อกำหนดเกี่ยวกับการห้ามถ่ายภาพในบางสถานที่

เเหล่งที่มาอ้างอิง : https://sites.google.com/site/43zrytu6i5t43ertg/classroom-pictures